Zelfvertrouwen op je werk

Heb jij genoeg zelfvertrouwen op je werk? Lange tijd heb ik gedacht dat ik overal goed in moet zijn. Altijd mezelf maar moet blijven uitdagen. Ik kon er niet tegen als ik mensen in mijn directe omgeving zag excelleren in een vaardigheid die ik niet beheers. Dan moest ik die vaardigheid ook beheersen. Het werd een obsessie voor me.

Ik heb zelfs jarenlang gewerkt in een werkveld dat mij totaal niet ligt. Dat doet je zelfvertrouwen geen goed. Zelfvertrouwen en het type werk dat je verricht zijn nauw aan elkaar verbonden.

Zelfvertrouwen en keuzes maken

Ik heb op jonge leeftijd verkeerde studiekeuzes gemaakt. Ik was niet sterk in bedrijfseconomische vakken en laat ik nou net een pakket hebben samengesteld waarin die vakken de boventoon voerden.

Waarom deed ik dat dan? Omdat mijn vrienden voor diezelfde vakken kozen en omdat ik in deze vakken vaker les kreeg. Ik achtte ze daarom belangrijk en voelde me verplicht deze vakken te behouden. Dat ik veel meer aanleg had voor sociaal maatschappelijke vraagstukken en talen vond ik niet relevant.

Onzekerheid op de werkvloer, verkeerd werkveld

Het gevolg van deze verkeerde keuzes: Onzekerheid op de werkvloer en veel minder zelfvertrouwen op je werk. Het heeft er toe geleid dat ik in mijn carrière te lang ben blijven doorgaan op posities waarin ik me niet comfortabel voelde.

Het bepaalde ook mijn positie ten opzichte van andere collega’s. Binnen een afdeling heerst altijd een onzichtbare hiërarchie, die bepaalt wordt door kennis en kunde.

Ik voelde dat ik door sommige collega’s niet serieus werd genomen. Dat werd natuurlijk niet hardop uitgesproken, maar ik wist het wel. En dat heeft een versterkend effect op het zelfvertrouwen.

Kritiek komt harder aan. Je voelt namelijk dat anderen beter zijn in het zelfde werk en daardoor recht van spreken hebben. Het kostte me te veel energie om iets voor elkaar te krijgen, wat collega’s sneller lukte.

Het heeft zelfs bijna tot een burn-out geleid. En daarmee krijgt het dus nog gevolgen voor je gezondheid ook. Een goed salaris en een riant bonussysteem woog tijdens mijn carrière zwaarder voor mij dan plezier in het werk.

Reflectie en acceptatie

Het heeft mij lang geduurd voordat ik begreep dat mijn onzekerheid niet alleen een natuurlijke aanleg heeft, maar wat grotendeels ontstaan is doordat ik kennelijk beland was in een wereld waarin ik niet thuishoorde. Dit vereist zelfreflectie en acceptatie.

Ben je nog jong en staat je carrière nog op je te wachten? Bedenk goed wat je leuk vindt en waar je goed in bent. Kun je beide met elkaar combineren dan heb je de perfecte baan en heb je genoeg zelfvertrouwen op je werk. Ook op latere leeftijd kun je nog andere keuzes maken in je leven. Ik ben daar het perfecte voorbeeld van.

Stel jezelf de volgende 4 vragen:

-Waar liggen mijn sterke punten?

-Welke verbeterpunten kan ik verder uitbouwen naar sterke punten?

-Welke minder sterke punten moet ik laten voor wat ze zijn, omdat ze nooit zullen uitgroeien tot sterke punten?

-En een minstens zo’n belangrijke vraag, wat vind ik leuk om te doen?

Vier redelijk simpele vragen: Maar probeer ze maar eens in alle eerlijkheid te beantwoorden. Lange tijd is het mij niet gelukt.

Onlangs heb ik voor het eerst in mijn leven gesolliciteerd op een baan, passend bij mijn kwaliteiten. Vol vertrouwen ging ik het gesprek in. Ik kon mijzelf prima verwoorden. Ik hoefde niet bang te zijn voor vragen waar ik geen antwoord op wist. Ik kon alles onderbouwen, motiveren en beargumenteren. En jawel ik kreeg de baan.

Solliciteren is zijn wie je bent. Dat levert zelfvertrouwen op.

Klik en bekijk meer over het onderwerp ‘zelfvertrouwen op je werk’ via deze link…