Balans houden tussen werk en privé?

Balans houden tussen werk en privé

“Wat is een goede balans tussen werk en privé?”

Albert krijgt altijd een beetje jeuk van het woord ‘balans’. Alsof er een ideaal punt is waar alles in evenwicht is. Het is net zoiets als controle: je hebt pas controle als je het niet meer nodig hebt. Zo werkt het met balans ook.

De enige constante is dat alles verandert. Je bent voortdurend uit balans en op zoek naar balans. Je kunt eigenlijk nooit helemaal in balans zijn.

Werktijd en privétijd bestaan niet

Veel mensen willen een onderscheid maken tussen werktijd en privétijd. Als je in loondienst werkt, wordt er vaak gesproken over ‘de baas zijn tijd’. Maar je hebt maar één soort tijd: jouw tijd.

Je hebt 168 uur in een week. Dat gaat nooit veranderen, want dat heeft te maken met de omlooptijd van de zon, maan en aarde. Voorlopig blijft dat nog wel even zo. De belangrijkste vraag is hoe je met die 168 uur wilt omgaan.

Doen wat je het liefste doet

Tonny definieert zijn tijd niet als werk en privé. Voor ondernemers is het anders dan wanneer je voor een baas werkt. Zeker als je al wat meer gevorderd bent als ondernemer. Tonny heeft het altijd belangrijk gevonden om na te denken over wat hij in het leven nodig heeft om gelukkig te zijn. Hij wil ervoor zorgen dat alles wat hij nodig heeft om gelukkig te zijn sowieso in zijn dagen en weken naar voren komen.

Als Tonny zou stoppen met zijn bedrijf, dan zou hij daar niet gelukkig van worden. Hij wordt gelukkig van zijn werk. Dingen bouwen, persoonlijk groeien, een bijdrage leveren in het leven van andere mensen. Het zijn allemaal onderdelen van zijn werk en tegelijkertijd dingen waar hij gelukkig van wordt. Als hij dat weg zou laten, zou hij minder gelukkig zijn. Bestempel je het dan als werk of is het je manier van zijn?

Het belangrijkste voor Tonny is om een totale invulling te vinden waarbij hij een zo groot mogelijk percentage van de dag doet wat hij op dat moment het allerliefste zou willen doen. Dan ben je in balans. Maar er is eigenlijk geen onderscheid tussen werk en privé.

De perfecte verdeling tussen werk en privé?

In het begin van zijn leven als ondernemer heeft Albert wel geprobeerd om onderscheid te maken in zijn tijd. Hij was er heel trots op en noemde zichzelf ‘Mister Time Management’. Hij wist hoe hij prioriteiten moest stellen, grenzen moest aangeven en had allerlei assertiviteitscursussen gevolgd. Ook wist hij hoe hij hulp moest vragen en werk moest delegeren. Hij had zelfs de perfecte dagindeling gemaakt.

Als je 168 uur in een week hebt, ben je ongeveer 90 uur kwijt aan persoonlijk onderhoud. Een derde van je leven slaap je. Dat is al veel tijd. Daarnaast ben je nog tijd kwijt aan dingen als wassen, plassen, boodschappen doen, eten verzamelen, de loodgieter bellen en naar de tandarts gaan. Gemiddeld kost dat 90 uur per week.

Wanneer je bovenop die 90 uur nog 40 uur werkt, heb je nog 38 uur over voor privé dingen. Mensen willen hun vrije tijd zo optimaal mogelijk invullen. Sporten, hobby’s, sociale contacten, familie, dingen doen met je gezin. Albert probeerde vooral in zijn vrije tijd zoveel mogelijk te proppen. Maar dat lukte niet. Vaak was hij toch wat meer met zijn werk bezig, toch zeker wel 50 uur per week. Daarmee snoepte hij 10 uur af van zijn privétijd. En dat leverde veel stress op.

Zodra je alles kunt loslaten, komt er ontspanning. Daarom ziet Albert het nu anders: “Er is maar één tijd, dat is jouw tijd.” Dat is je leeftijd. Het is aan jou om te bepalen hoe je ermee om gaat.

Begint je leven pas nadat je klaar bent met werken?

Bij veel mensen zit er nog wel degelijk een onderscheid tussen werk en privé. De gemiddelde Nederlander werkt in loondienst. Hij werkt omdat er nu eenmaal brood op de plank moet komen. Je hebt een baan en je levert daar uren die je ruilt voor geld. Dat geld heb je nodig om rond te komen. De uren die je aan het werk bent, zijn voor jou een investering. Je overleeft dan gewoon. Je echte leven vindt plaats na vijf uur ‘s middags en in het weekend.

Het is best een karig leven als je 40 uur per week uitzit om te wachten totdat je kunt beginnen met leven. Of dat je wacht totdat je met pensioen gaat, zodat je dan kunt doen wat je altijd al had willen doen. Eigenlijk is het best raar als je op je 67e pas de dingen gaat dien die je eigenlijk had kunnen doen.

Je kunt er wel een balans in vinden om 40 uur per week te werken en 40 uur te ontspannen, maar het is ergens wel een hele rare balans.

Het verdrietige aan dit alles is dat veel mensen die hun pensioen bereiken binnen een paar jaar overlijden. Ze hebben er ontzettend naartoe geleefd, maar merken uiteindelijk dat hun zingeving wegvalt. Het lukt niet meer om het op een andere manier in te vullen. Dan krijgen ze een vervelende ziekte of een hartinfarct en is het ineens afgelopen.

Je ziet ook vaak gebeuren dat mensen op vakantie gaan en denken ‘eindelijk tijd voor zichzelf’ te hebben. Als je er teveel van verwacht, krijg je allerlei teleurstellingen over hoe je met die tijd moet omgaan. Je hebt uiteindelijk niet de invulling die je graag had willen hebben. Het is dan wel privétijd, maar niet de tijd waar je het meest gelukkig van wordt.

Wanneer werk niet meer als werk voelt

De mensen die niet alleen maar leven voor hun privétijd die na vijf uur en in het weekend plaatsvindt, zijn de mensen die heel carrièregericht zijn. Ze willen ergens naartoe met hun werk. Of misschien hebben ze gewoon heel veel plezier in hun werk. Of het zijn de ondernemers, die ergens naartoe werken.

Wat je bij ondernemers vaak ziet, is dat ze te veel uren werken, omdat ze nog veel taken hebben die ze eigenlijk niet zouden moeten doen. Zodra het als werk aanvoelt, zijn het dingen waar je geen energie van krijgt.

Je hebt een probleem en maakt te veel werkuren. Je moet nog te veel uren spenderen die je eigenlijk liever niet zou willen spenderen. Als je ze wel zou willen spenderen, zou het niet als werk aanvoelen. Misschien moet je nog te veel van jezelf. Omdat je het idee hebt dat je minstens 80 uur per week in je business moet steken. Je bent bang dat je anders geen voldoening krijgt van jezelf.

Wanneer ben je echt vrij?

Wanneer moet je iets en wanneer wil je iets? Wanneer mensen het idee hebben dat ze iets moeten, houdt dat in dat er geen keuzemogelijkheid is. Dat zorgt voor stress. Uiteindelijk heb je altijd een keuze. Hoe moeilijk het ook is om die keuze te maken.

Veel ondernemers beginnen met hun bedrijf omdat ze het gevoel hebben dat ze meer keuzemogelijkheden hebben dan iemand die in loondienst is. Vaak is dat een grote desillusie. Als je een eigen bedrijf hebt, lijkt het alsof je vrij bent.

Maar je bent pas écht vrij als je op elk moment van de dag in staat bent om keuzes te maken die jou een goed gevoel geven. Je bent pas vrij als je de samenhang ziet in alles wat je in je werk en je privé doet. Als het niet van elkaar hoeft te verschillen. Als zowel je privéactiviteiten als je werkactiviteiten dingen zijn waar je gelukkig van wordt.

Waar heb je echt behoefte aan?

We hebben het vaker over de ‘six human needs’ van Tony Robbins. Elk mens heeft behoefte aan consistentie. Dat kun je zowel in je werk als in je privéleven vinden. Een vast inkomen, taken die je elke week doet, meetings met je team óf elke week een podcast opnemen.

De podcast opnemen is voor ons een stukje consistentie. Tegelijkertijd is het een stukje persoonlijke groei, wat ook een van de six human needs is. Contributie, dus dat je iets bijdraagt aan de wereld, is nog een andere menselijke behoefte. Ook dat doen we met deze podcast. En we doen het ook allebei in onze business.

In onze bedrijven zit ook een stukje variatie. We hebben contact met onze collega’s, klanten en bouwen een community op. Daar zit connectie. We hebben alle six human needs, de zes behoeftes die mensen hebben, allebei in ons werk zitten. Dan mag je het eigenlijk niet meer als werk zien. Het is iets wat ons gelukkig maakt.

In de ideale situatie heb je een indeling tussen privé en werk waarin elke week precies zit wat je nodig hebt om gelukkig te worden. Alles wat erin zit waar je niet gelukkig van wordt – of dat nu te maken heeft met werk of privé – zou er eigenlijk uit moeten.

Geen onderscheid tussen werk en privé

Op een gegeven moment gaan je werk en privé met elkaar mixen. Stel dat Tonny ‘s avonds op de bank een boek gaat lezen over marketing. Dan is het in principe werk. Maar het voelt niet als werk. Als je het leuk vindt om te leren, dan wil je daar graag tijd aan besteden. Maar je kunt het ook zien als jezelf ontwikkelen voor je werk.

En hoe zit het dan als Tonny een boek zou pakken over psychologie? Dat vindt hij interessant en het gaat niet over zijn werk. Dan is het privé. Maar wat hij eruit leert, kan hij vervolgens wel weer toepassen op zijn business.

Je werelden zijn altijd gemixt. Ze komen niet zomaar los van elkaar. Dat moet je ook niet willen. Albert komt net terug van Marokko. Terwijl zijn vrouw de marktjes afstruinde, zat hij ergens op een terrasje in de schaduw met zijn laptop om nieuwe ideeën en concepten uit te werken. Hij is dan intens gelukkig.

In het verleden zei Albert weleens: mensen die op vakantie met hun laptop zitten, zijn wel enorme sukkels. Die zijn niet in staat om hun werk thuis te laten. Inmiddels is hij daarop teruggekomen. Elke dag is een nieuw moment waarop je het maximale uit jezelf kunt halen. Dan maakt de plaats of de situatie niet meer uit.

De meest gedownloade stockfoto in de wereld van internetondernemers is iemand die met een laptop op het strand zit te werken. Tonny heeft dat altijd heel dubbel gevonden. Alsof mensen het ideaalbeeld hebben om zelfs op vakantie aan het werk te zijn.

Het is wel heel fijn dat je de mogelijkheid hebt om er om vakantie zelf voor te kiezen of je op dat moment iets gaat creëren. Je gaat dan aan het werk om iets te bouwen. Je kunt het vergelijken als een kind dat met lego speelt. Toen je als kind met lego speelde, voelde het ook niet alsof je aan het werk ging.

Het is een heerlijke luxe als je – of je nu op vakantie bent, thuis zit of zelfs midden op de dag als je op kantoor zit – kunt zeggen: “Ik heb nu niet zo’n zin meer om iets te gaan maken of te creëren.” Of misschien staan er dingen op de planning waar je niet zo’n zin in hebt. Dan doe je ze gewoon niet en ga je iets anders doen. Je hebt de perfecte balans gevonden als je op elk moment kunt besluiten om iets anders te gaan doen.

Hoe maak je optimaal gebruik van je tijd?

Om toch het meeste uit je dag te halen, kun je gebruik maken van je bioritme. Albert heeft ‘s morgens tussen 8 en 10 zijn meest productieve uren als het gaat om creativiteit. In de middag werkt het juist beter om wat minder van zijn brein te vragen en wat meer op routine te draaien.

Als je toch iets wilt doen met het verdelen van je tijd, kun je kijken naar wat jouw optimale bioritme is. Je kunt zo veel meer surfen op de tijd die voor jouw lichaam het allerbeste is. Daar hoort ook sporten bij. Afhankelijk van je bioritme zijn er bepaalde momenten in de dag die ideaal zijn om te sporten.

Er zijn meerdere onderzoeken die laten zien hoe weinig productieve uren mensen hebben in een week. Sommige onderzoeken laten zien dat mensen eigenlijk maar 6 productieve uren in een week hebben. Of het echt zo weinig is weten we niet, maar we geloven er sterk in dat het niet de 40 uur zijn die de meeste mensen werken. Het is onmogelijk om 40 uur per week heel productief te zijn.

Het is de kunst om erachter te komen wat de dingen zijn waar jij de meeste toegevoegde waarde levert. Of je nu ondernemer bent of ergens in loondienst werkt. Wat is hetgeen dat jij per se zou moeten doen? Focus je daarop. Dan kun je met een heel beperkt aantal uren per week net zoveel gedaan krijgen als wanneer je 40 uur per week reactief je tijd uitzit en doet wat er van je verwacht wordt.