5 tips om te leven vanuit jouw passie

Je passie is iets wat je van nature goed kunt én wat je het allerliefste doet. Het is datgene waarvan je hart sneller gaat kloppen en waarin je helemaal je ‘ei’ kwijt kunt. Je passie vinden kan echter een zoektocht zijn, want veel mensen zijn de verbinding met zichzelf behoorlijk kwijtgeraakt.

Navigeer op jouw eigen ‘Kom-passie’

Je passie kun je vinden door stil te staan bij wat in het verleden de meest vreugdevolle bezigheden voor je waren en wat je het liefst zou doen als alle opties in de wereld voor je open lagen. Natuurlijk kun je meerdere passies hebben, net zoals je over meerdere talenten en interesses kunt beschikken. Het kan soms even duren voordat je je er bewust van wordt, maar één ding is zeker: diep van binnen is er bij iedereen een passie aanwezig. Durf dus vaker te navigeren op jouw innerlijke kompas. Het helpt je om jouw innerlijk vuur brandende te houden.

Zo hou je de pas(sie) erin

Vinden is dus één ding, maar hoe kun je je passie vervolgens gaan leven? In een eerdere blog over passie gaf ik het voorbeeld van een maaltijdservice van iemand met een fulltime baan die daarnaast een passie voor koken heeft. Klein beginnen is het devies, niet kijken naar de onmogelijkheden maar juist naar de mogelijkheden.

Klein beginnen is ook de eerste tip van Jessica Semaan, een jonge vrouw uit Libanon die een vliegende start met haar carrière maakte en als gevolg daarvan naar Amerika emigreerde. Daar aangekomen, kwam ze erachter dat ze zich miserabel voelde, ondanks de geweldige kansen die ze had gekregen. Terwijl ze alleen in haar nieuwe kamer zat, vroeg ze zich af: “Waarom ben ik hier eigenlijk naartoe gekomen?”. Ze voelde zich depressief en kwam erachter dat ze niet haar eigen leven aan het leven was, maar het leven zoals anderen dat van haar verwachtten.

In haar zoektocht naar haar passie en hoe ze dit kon leven, kwam ze erachter dat dat hetgeen was waar ze ook anderen graag mee wilde helpen: het vinden van een betekenisvol leven. Ze spendeerde twee jaar aan onderzoek, interviews en het leren van andere mensen die datgene doen in hun leven waar ze echt van houden. Uit haar onderzoek kwamen deze 5 tips naar voren:

1. Begin klein

De eerste tip was al genoemd: begin klein. Jessica Semaan kwam erachter dat de meeste mensen die hun passie leven, hier stap voor stap en gaandeweg zijn gekomen. Velen zijn begonnen met een “na 18.00 uur-project”, oftewel, een activiteit naast een reguliere baan. Het mooie daarbij is dat, wanneer je eenmaal begint, het goed kan zijn dat je nog meer passies van jezelf ontdekt. Door gewoon in het klein te beginnen, kan het ook gebeuren dat je erachter komt dat de hoofdactiviteit in jouw leven totaal niet bij je past. Dat kan een heftige en misschien wel beangstigende ontdekking zijn. Je kunt je afvragen hoe je ooit op de juiste plek terecht komt. Toch hoef je je er niet door te laten afschrikken. Niemand kan in één stap bovenop een flatgebouw gaan staan; je klimt trede voor trede met de trap omhoog. Wat is dus het geheim? Begin simpel. En begin!

2. Doe wat je eng vindt

Het tweede principe wat Jessica Semaan ontdekte, is dat mensen die hun passie leven, de confrontatie met zichzelf durven aangaan. Je moet een misschien wel een beetje een bord voor je hoofd hebben om de overgang te maken naar datgene wat je het liefste doet. Overzie je het niet? Durf toch die volgende stap te zetten, ‘spring’ er gewoon in. Ben je bang dat je dagelijks leven een chaos wordt? Breng dan structuur aan door jezelf een strak dagritme aan te meten. Zie je op tegen de reacties van je omgeving? Ga de confrontatie aan en laat die reacties maar komen. Je zult een ongekende vrijheid ervaren als je ondanks de mening van je omgeving toch besluit om je passie uit te gaan leven.

3. Creëer support om je heen

Dit is wat Jessica Semaan ontdekte: mensen die er het meest in slagen om hun passie uit te leven, hebben vaak andere mensen om zich heen die hen steunen. Daarbij adviseert zij om drie of vier mensen te kiezen. Ten eerste een expert op het gebied waarin jij je in wilt ontplooien. Ten tweede één of twee mensen die dezelfde passie als jij najagen. En ten derde een goede vriend of vriendin die jou goed kent en je in het proces kan ondersteunen.

Je omgeven met de juiste mensen is absoluut belangrijk. Contacten verbreken met de verkeerde mensen ook. Wanneer mensen je onder druk zetten om iets te doen waarvan je diep van binnen weet dat dit jouw weg niet is, wanneer ze je claimen (en je je laat claimen), wanneer mensen je naar beneden halen of je aanzetten tot negatieve dingen; breek dan met deze contacten. Dit hoeft niet op een harde manier, je kunt gewoon uit hun invloedssfeer wegblijven en je eigen koers varen. Soms is hier moed voor nodig, maar uiteindelijk is er maar één die jouw mooiste leven kan leven, en dat ben jij zelf.

4. Maak je leven simpeler

Wanneer je datgene gaat doen wat je het liefste doet, dan betekent dit vaak minder inkomsten, in ieder geval in het begin. Luxe uitspattingen kun je vervangen door meer eenvoudige alternatieven, zoals bijvoorbeeld een avondje thuis eten met vrienden in plaats van in een restaurant. Koop minder, wees sneller tevreden. Zet je focus op dat wat je echt belangrijk vindt, je zult daardoor ook steeds meer ontdekken dat je voor de echt belangrijke zaken niet afhankelijk bent van geld.

5. Heb geduld

Wanneer je begonnen bent om vanuit je passie te leven, volhard daar dan in, ook als het tegenzit. Het kan voorkomen dat je het gevoel hebt niet vooruit te komen of geen resultaat te zien. Ga toch door. Je zult namelijk ook meemaken dat zich onverwachtse kansen voordoen. Het leven is vol met kansen, maar je moet ze gaan zien. Dat gebeurt niet als je het te snel opgeeft.

Er zijn geen fouten, alleen variaties

In lijn hiermee denk ik ook dat je absoluut fouten moet durven maken. Wie zal er vaker gevallen zijn: een topsporter of iemand die niet in beweging komt? Wie maakt er meer domme beslissingen: iemand die veel onderneemt of iemand die afwacht? Hoe had je ooit leren fietsen als je niet af en toe op je neus was gegaan? Het kan pijnlijk zijn om fouten te maken, maar leren gaat alleen met vallen en opstaan.

Angst is een slechte raadgever

Verder benadruk ik nogmaals dat angst een slechte raadgever is. Laat je niet leiden door je angsten maar door je verlangens, door je passie! Als deze stap te groot voor je is, maak er dan kleinere stappen van. Kijk naar wat je wel kunt, niet naar wat je niet kunt. Daarbij is het geheim: je kunt vaak meer dan je denkt!

Ontdekken wie je werkelijk bent

Afsluitend een inspirerend verhaal, die sommigen van jullie misschien wel kennen. Het gaat over het ontdekken wie je echt bent.

De kip en de adelaar

Er was eens een boer die ging wandelen in de bergen. Daar vond hij een adelaars-ei dat uit het nest was gevallen. De boer keek om zich heen, maar het nest was nergens te bekennen. Uiteindelijk besloot hij het ei mee naar huis te nemen en tussen de eieren in zijn kippenhok te leggen. Eén van de kippen adopteerde het ei, en zo werd daar in dat kippenhok een adelaar geboren.

De adelaar wist niet beter dan dat hij een kip was. Wel een beetje een rare kip, want hij zag er heel anders uit en eigenlijk paste dit leven hem aan alle kanten ook niet goed. Maar hij wist niet beter. De adelaar zat de hele dag tussen de kakelende kippen. Hij leerde zaadjes pikken en naar wormen graven. Af en toe flapperde hij zijn met zijn mooie grote vleugels, maar veel meer deed hij er niet mee. En ’s avonds ging hij braaf met de andere kippen op stok. Hij was een ‘kip’ geworden.

Op een dag kwam er een bioloog op bezoek bij de boer. Terwijl ze een rondje over het erf liepen, knipperde de bioloog plotseling met zijn ogen. Zag hij dat nu goed? Hij deed een paar stappen richting het kippenhok en keek nog eens goed. “Dat is geen kip!”, riep de bioloog verontwaardigd tegen de boer, “Dat is een adelaar! Wat doet die daar?”. De boer vertelde hoe hij een aantal jaren terug het ei had gevonden en in het kippenhok had gelegd, en hoe het ei door een kip was geadopteerd en de adelaar nu één van de kippen was. “Maar waarom laat je hem niet uit het hok? Adelaars horen hoog en vrij in de lucht te zweven.”, antwoordde de bioloog. “Dat wil ik wel”, zei de boer, “maar het heeft geen zin. De adelaar denkt dat hij een kip is. Hij zal nooit meer het leven van een adelaar leven.”

Dat geloofde de bioloog niet. “Geef mij een kans en ik zal hem weer leren een adelaar te zijn.” “Prima”, zei de boer. “Je mag het van mij proberen. Maar veel kans geef ik het niet”.

De bioloog opende het hok om de adelaar eruit te halen. De adelaar spartelde, hij had in heel zijn adelaars-leven nog nooit zijn veilige hok verlaten. De bioloog zette hem op de grond. “Vlieg!”, zei de bioloog. De adelaar draaide zich om en rende terug het hok in.

“Dat werkt dus niet”, zei de bioloog. “We moeten het hogerop zoeken.” Opnieuw haalde hij de adelaar uit het hok, die nu nog harder spartelde omdat hij hier geen trek in had. De bioloog klom via een ladder op het dak van de boerderij, de adelaar stevig tegen zich aan geklemd. Eenmaal op het dak, strekte hij zijn armen uit, gooide de adelaar met een zwaai in de lucht terwijl hij riep: “Vlieg!”.

De adelaar viel flapperend naar beneden en kwam met een plof op de grond terecht. Enigszins versuft schudde het dier z’n kop, draaide zich om en rende terug het hok in.

“Hou er maar mee op”, zei de boer. “Dit gaat niet werken. Dadelijk houdt ‘ie er nog iets aan over.”

Maar de bioloog gaf niet op. “Eens een adelaar, altijd een adelaar”, zei hij. “Hij heeft het alleen niet door”.

Voor de laatste keer dook de bioloog weer in het kippenhok, en haalde de hevig spartelende adelaar eruit. Hij nam hem mee in zijn auto en reed de bergen in. Daar, hoog in de bergen, waar de lucht ijler werd en de wind stevig blies, haalde hij de adelaar nog eenmaal tevoorschijn. Nu was het de adelaar die met zijn ogen knipperde. Het was daar niet bepaald een plek voor kippen. Wat een weidsheid. Het uitzicht was adembenemend. De bioloog hield de adelaar stevig vast terwijl hij naar de rand van het bergplateau liep. Daar, bij het ruiken van de frisse lucht en het zien van de oneindige ruimte, gebeurde er iets bij het dier. Ergens diep van binnen werd het bewustzijn geraakt dat hij hier thuishoorde. Het was alsof de adelaar voor het eerst van zijn leven wakker werd uit een diepe slaap.

De bioloog tilde de adelaar in de lucht, strekte zijn armen uit en zei: “VLIEG!”, terwijl hij hem losliet boven het diepe ravijn. De adelaar tuimelde, flapperde met zijn vleugels, tuimelde nog dieper, sloeg zijn vleugels krachtiger, en toen vloog hij… En terwijl hij zijn grote vleugels spreidde, kwam de wind eronder en tilde hem op, hoger en hoger.

De bioloog keek hem na totdat hij uit het zicht verdween, en fluisterde hem zachtjes na:

“Zie je wel dat je een adelaar bent?”

PS: Ik ben heel benieuwd wat jij doet of hebt gedaan om je passie te vinden. Laat het me weten in het reactieveld hieronder. Daar inspireer je ook weer anderen mee.