Hoe gaat het met je? Zelfvertrouwen met diepgang

Een bekend gesprekje

Je komt iemand op straat tegen die je kent. Het kan een kennis zijn, een vriend of een buurman. Je voert met diegene een heel bekend gesprekje. Het gaat ongeveer zo. ‘Hoi. Hoe gaat het?’. De ander zegt ‘Oh. Goed hoor’. Jij zegt ‘Mooi. Dag!!!’ en een ieder vervolgt zijn weg.

Maar gaat het wel echt goed met jou? En met de ander? Dit soort korte gesprekjes voeren we eigenlijk dagelijks. Ze geven aan waar ik het met je over wil hebben; diepgang. Of, liever gezegd, het gebrek eraan in onze dagelijkse communicatie.

Vluchtigheid of vluchten

Dit soort gesprekjes hoor je dagelijks volop om je heen. Wie er goed op gaat letten denkt dat er sprake is van een vorm van vluchtigheid. Je hebt eigenlijk haast, zit in je eigen bubbel en laat de ander daar liever niet in toe.

Feit is dat er geen sprake is van een vluchtigheid maar eerder van vluchten. Waarom zou je open zijn over wat er in je omgaat in de hedendaagse maatschappij.

Je hoort zoveel maar wil niets liever dan gehoord worden

In deze tijd waarin social media het belangrijkste medium is geworden doet een ieder zijn woord. Op je tijdlijn laat je zien wat jou bezighoudt. Je vrienden, familie en kennissen doen dat ook en dat zorgt ervoor dat je 24/7 enorm veel kan horen.

Dat alles laat echter een leegte achter die zich niet snel laat opvullen. We hebben het namelijk over de menselijke behoefte om gehoord te worden en dat is nou juist waar het vandaag de dag zo aan ontbreekt. Je hoort genoeg maar voelt je niet gehoord.

Een behoefte aan erkenning

We leven in een tijd waarin alle informatie voor het grijpen ligt. Daarnaast is het echter ook een tijd waarin de wachtkamers van artsen en therapeuten bomvol zitten.

“Je hebt namelijk geen behoefte aan vluchtigheid of aan oppervlakkigheid. Wat mensen echt willen is gehoord worden”

Je zoekt erkenning en die vind je op deze manier niet bij de ander. Dus zoeken we massaal naar een therapeut die ons verder kan helpen.

De reden van vluchtigheid en vluchten

We vluchten ons dus een weg door het dagelijks leven heen. Dit vluchten en deze vluchtigheid heeft een heel diepgaande reden.

We missen het zelfvertrouwen om de ander nog echt te durven kennen. Doordat we ons diep doordrongen zijn van ons eigen onvermogen in situaties projecteren we dat op anderen. Dat doordrongen zijn van ons eigen onvermogen komt vanuit dezelfde bron als de oppervlakkigheid die we zojuist benoemden. Social media.

Wie zich aan een ander spiegelt

Social media was ooit ontworpen als een manier om leuk met elkaar te kunnen praten en deel van elkaars leven te kunnen uitmaken. Het heeft echter een wending genomen die zeer ongewenst is.

We zien namelijk enkel nog de buitenkant van de ander. Je laat zien wat jouw mooie kanten zijn. Dat wat er echt speelt van binnen vertellen we liever niet op social media. We tonen onze mooie buitenkant met onze geweldige prestaties. Social media is dan ook een medium geworden waar we ons steeds vaker op verstoppen.

Echte communicatie begint bij jezelf

Wil jij dit stramien doorbreken dan zal je zelf de eerste stap moeten nemen. Dat begint bij het feit dat je niet de hele dag door moet jagen en vluchten. Durf het eens aan om tijd te nemen.

Die tijd neem je allereerst voor jezelf om je weer wat op te laden. Durf maar eens een paar uur helemaal niets te doen. Ga in je tuin zitten, loop door het bos, maak een wandeling in een mooie plek in je eigen omgeving of ga eens in een daluur in de trein zitten.

“Door helemaal niets te doen en niets te hoeven kom je weer tot jezelf”

Wie altijd gewend is om druk bezig te zijn zal dit lastig vinden. We hebben wat tips.

Richt je naar binnen

Eigenlijk maakt het helemaal niets uit waar je bent of wat je doet. Zorg ervoor dat jij je eerst naar binnen richt. Probeer alles wat er in je hoofd zit maar eens los te laten.

Focus op je eigen ademhaling en geniet van de stilte en de rust. Op het moment dat je van binnen stil wordt zal je bemerken wat er om je heen gebeurt. Je wordt je, door je naar binnen te richten, gewaar van wat er om je heen gaande is.

Stap uit je bubbel

Nadat je een poos jezelf naar binnen hebt gericht is het tijd voor de volgende stap. Je stapt uit je bubbel en richt je naar buiten. Juist door dat te doen ben je in staat om die ander om je heen echte aandacht te geven die oprecht is. Door uit je bubbel te stappen kan je uitdelen van die rust die je in jezelf hebt opgebouwd.

Hoe gaat het met jou

Nu komt het moment waar velen zo angstig en huiverig voor zijn. Je vraagt aan een ander hoe het nou daadwerkelijk met hem of haar gaat. Deel wat er in jou omgaat en geef de ander de tijd om hetzelfde te doen.

Wat je nu krijgt is een fase van verbinding met de ander. Jullie praten samen over wat er echt in jullie hoofd en in jullie leven speelt. ‘Hoe gaat het nu echt met jou?’ is een vraag die je niet vrijblijvend zal stellen.

Kies je plek

Dit is uiteraard een vraag die je elkaar niet in een drukke winkelstraat stelt. Kies een plek waarin jullie allebei rustig kunnen zitten. Dat kan een rustig terras zijn, maar je kan ook die ander bij jou thuis uitnodigen.

Laat de ambiance zo rustig en prikkelarm mogelijk zijn. Laat afleiding geen grip op jullie krijgen. Samen praten is iets wat een mooi samenspel wordt.

Niet doen tijdens een gesprek

Als jullie dan echt met elkaar in gesprek en in verbinding zijn is er een aantal situaties en zaken die je moet vermijden. Begin ermee dat jullie allebei je mobiele telefoon op stil zetten. Leg het schermpje opzij terwijl jullie met elkaar spreken.

Daarmee geef je aan dat je die ander belangrijk genoeg vindt om mee te praten. Verder vermijd je onderbrekingen van buitenaf. Zet de tv maar eens uit terwijl jullie samen praten. Een gezellig drankje en een hapje zijn genoeg gezelschap.

Wat je juist wel doet

Wees je bewust van je lichaamshouding. Neem een open houding toe naar elkaar toe. Door elkaar aan te kijken gun je elkaar de mogelijkheid om jezelf te zijn.

Dat kan wat ongemakkelijk voelen in het begin maar oogcontact is belangrijk. Je kan elkaars reacties op die manier lezen. Verder neem je de tijd om ook echt naar de ander te luisteren. Laat diegene uitspreken. Gun elkaar de gelegenheid.

De vrucht van oprechtheid en diepgang

Als jullie beiden de stap een keer durfden te nemen om een gesprek met diepgang te voeren zal je bemerken dat er een andere verstandhouding tussen jullie is ontstaan.

“Jullie groeien beiden in zelfvertrouwen en daarnaast weet een ieder zichzelf geborgen. Dit zijn de eerste vruchten van oprechtheid en diepgang”

Het levert een resultaat op wat behoorlijk wat bezoekjes aan de arts zal schelen. Eerlijk naar elkaar zijn en durven te luisteren is een kostbaar goed. De wereld verbeteren begint inderdaad bij jezelf.