Hoe houd ik meer energie over?

Een primeur voor de Psychologie van Succes Podcast: voor het eerst zijn het niet alleen Albert en Tonny die de podcast aan elkaar praten, maar schuift er ook een inspirerende gast aan. Voortaan kun je elke maand een interessant interview te trappen.

Deze maand trappen we af met niemand minder van Hidde de Vries. Hij schreef een bestseller genaamd: ‘Work Smart, Play Smart’.

Misschien denk je nu: wie is die Hidde de Vries? Het doel van deze gesprekken is om het heel persoonlijk te houden. Daarom gaan we het niet te veel over de achtergrond van Hidde hebben - daar is genoeg over te vinden op het internet - maar duiken we meteen de diepte in.

"Hoe voelt het leven als een bestselling auteur?"

Hectisch, druk, maar vooral geweldig. Het is een rollercoaster. Ik krijg ineens veel aanvragen, maar er komen ook veel simpele dingen bij, zoals de logistiek. Toen ik hier naartoe reed, zag ik zelfs een billboard met mijn boek erop. Dat was heel bijzonder om te zien.

"Is dat kenmerkend aan jou, zo’n billboard?  Denk je altijd zo groot? Wat is jouw belangrijkste drive?"

Bij Google zeiden ze vroeger altijd: Your Big Hairy Audacious Goal. Ik weet van mezelf dat ik er goed heel goed in ben om zo’n Big Hairy Audacious Goal te definiëren. Alleen ben ik er wat minder in om te bedenken welke stappen we daarvoor moeten zetten. Gelukkig heb ik een goed team om me heen dat me helpt om die stappen te definiëren en te zorgen dat we er ook daadwerkelijk komen.

Als ik ergens mee bezig ben - zoals met het schrijven van het boek - denk ik wel: wat kan ik nu doen om te zorgen dat het ook volume krijgt, dat het zin heeft.

"Stel dat je in twee alinea’s moest uitleggen waar je boek ‘Work Smart, Play Smart’ over gaat. Hoe zou je het dan samenvatten? Wat is de kern?"

De kern is dat we over de afgelopen jaren heel goed zijn geworden in heel hard werken. Zeker nu met de corona rollercoaster. We zijn minder gaan nadenken over hoe we ook slim werken. Ik wil niet zeggen dat hard werken niet goed is. Zeker als ondernemer zijn er veel dingen die je moet doen. Maar als we wat slimmer gaan werken en slimmer gaan ontspannen, blijft er veel meer fun time over en krijg je veel meer voor elkaar. Dat is de kern van het boek.

"Hoeveel uur werk je zelf?"

Laatst had ik voor mezelf de challenge om 8 uur per dag te gaan werken. Dat is me nog niet gelukt. Zeker met het uitbrengen van het boek is dat lastig. Je zit dan in zo’n rush en er zijn veel dingen die erbij komen kijken. Zo kwam ik erachter dat Centraal Boekhuis je niet mailt als het boek op is. Op een gegeven moment keek ik heel trots op Bol.com en kon ik mijn eigen boek niet vinden. Toen bleek dat het op was.

"Dat is een van de dingen waar je tegenaan loopt. Je gelooft de theorie 100%, maar het is heel moeilijk om het ook perfect in je eigen leven toe te passen. Ik (Albert) heb ook vaak een boek voor mezelf geschreven en daar mogen dan andere mensen van meegenieten. Hoe is dat bij jou?"

Eigenlijk exact zo. En dat vind ik heel leuk. Ik schreef ook ooit een programma met mezelf als doelgroep. Ik merkte dat ik het steeds drukker kreeg en daar steeds slechter mee omging. Ik dacht: ‘Als ik dat heb, hebben vast veel andere mensen dat ook’. Het is een eigen zoektocht geworden en daarin heb ik die lessen bij elkaar gebracht.

Vanochtend las ik op Harvard Business Review een artikel waarin stond dat mensen die heel hard werken, vaak heel onzeker zijn. Toen ik dat las, dacht ik: ‘dat zou best eens kunnen’. Als mijn vader vroeger naar mijn rapport keek, zag hij niet de achten en negens die erop stonden. Hij zag alleen maar de zes voor geschiedenis.

Als ondernemer kijk ik telkens waar ik zou kunnen snijden en waar ik mijn tijd efficiënter kan besteden. Maar er zijn heel veel dingen die veel kunnen opleveren. Het is belangrijk dat je weet waarom bepaalde dingen belangrijk voor je zijn. Dat geeft je meer richting en rust.

"Wat heeft jou in je leven het meeste opgeleverd als het gaat om slimmer werken?"

Dat zijn eigenlijk twee dingen. Eén is het element om fysiek en mentaal goed in je vel te zitten. Als ik presentaties heb, douche ik ‘s ochtends koud af. Dat doe ik alleen als ik echt iets belangrijks heb. Ook eten en slapen is belangrijk. In een drukke periode let ik extra op mijn slaap. Dat is mijn belangrijkste recharge.

Als tweede is er de future statement. Dat je weet wat je wilt bereiken en waarom. Deze zie ik in mijn eigen leven steeds meer terugkomen. Als ik kijk naar de belangrijke gebeurtenissen en hoe dat gegaan is, dan gebeurde het telkens omdat ik heel duidelijk wist waar ik naartoe wilden. Je wilt ook met name weten waarom iets belangrijk is. Ik krijg dat steeds meer verweven in mijn leven.

Tonny: "Veel ondernemers werken heel hard, vaak wel 80 tot 100 uur per week. Als het vanuit bezieling komt, omdat je ergens naar onderweg bent, dan is het vaak niet vermoeiend. Dan kun je over het algemeen wel doorgaan."

Daar zit een kern van waarheid in. Schaufeli heeft een model gemaakt over bevlogenheid. Bevlogenheid is het tegenovergestelde van overspannen raken. Alleen zit er maar een hele dunne lijn tussen. Ik vind het fantastisch wat ik doe en er komen constant ideeën in me op. Dat gaat heel lang goed, zolang het positief is. Maar ondernemerschap kent ups en downs. Op de momenten dat het down gaat, kan het ook allesomvattend zijn.

"Wat was jouw diepste down die je hebt meegemaakt?"

Een van mijn grootste downs was meteen een belangrijke realisatie voor mij. Aan het einde van de maand moest ik 50.000 euro betalen en ik had werkelijk geen idee waar ik dat geld vandaan moest halen.

Op dat moment was ik Shoe Dog aan het lezen, van Phil Knight. Het boek gaat over hoe hij Nike heeft opgebouwd. Op een gegeven moment beschrijft hij een situatie waarin hij 9 miljoen dollar omzet heeft en al zijn producten zijn al verkocht. Maar hij heeft geen budget meer om in te kopen. Hij is volledig maxed out bij zijn banken en investeerders.

Toen ik dat las, realiseerde ik me: ‘Als ik dit gevoel blijf houden tot ik 9 miljoen omzet maak, kan ik er maar beter van leren houden’. Dat was voor mij een belangrijke omschakeling.

Inmiddels vind ik het een van de leukste dingen aan ondernemen. Je denkt steeds: ‘Als ik dát heb gehaald, dan ben ik er’. Het is verleidelijk om daar steeds hard naartoe te werken. Maar als je er bent, zie je dat er nog een berg is om te overwinnen. Dat vind ik echt de kik van het ondernemen.

"Je bent een heel enthousiast figuur en zoals je zegt, kun je blijven creëren. Hoe ga je om met die tomeloze energie en zorg je dat het binnen de vangrail blijft?"

 Tien jaar lang heb ik zelf ondernomen. Sinds vorig jaar is Sandra erbij gekomen. Zij heeft veel meer structuur dan ik en brengt brengt de Excel Sheets uit de corporate omgeving naar het bedrijf.

Normaal bedenk ik van alles wat ik wil doen en ga ik dat vervolgens doen. Nu leg ik het eerst bij Sandra neer. Zij stelt een paar kritische vragen, waardoor er meteen een paar ideeën afvallen. We kijken veel meer naar wat de stip aan de horizon is. Waar willen we echt naartoe? En hoe gaan de ideeën die we hebben bijdragen om daar te komen? Dat geeft veel rust.

"In je boek heb je het over het ‘kill your darlings’-principe. Wat voor ‘darling’ heb jij gekild die nog steeds pijn doet?"

Een tijd terug moest ik kiezen tussen business to consumer en business to business. Ik wist dat er een grote streep door business to consumer moest. Maar dat moest echt uit mijn tenen komen. Het was een pijnlijk moment. Toch heeft het veel gebracht. We focussen nu alleen maar op bedrijven. Daar floreert het en daar komen we echt tot tractie.

Het boek is juist wel geschreven voor de consument. Maar het bedrijf zelf is volledig gericht op het bedrijfsleven. Dat is een van de darlings die ik schoorvoetend heb moeten killen.

Toch ben ik blij dat ik de keuze heb gemaakt. Het heeft meer richting gegeven. En ik merk het telkens weer. Het wordt steeds leuker om te zeggen: “Dit is een supergoed idee, maar we gaan het niet doen.”

"Om die keuze te kunnen maken, heb je een hoger doel nodig. Daar komt focus vandaan. Maar wat is het hogere doel voor jou? Hoe wil je later herinnerd worden en wat wil je nalaten?"

Ik wil zoveel mogelijk positieve ervaringen nalaten. Zoals: Red het regenwoud, koop dit boek. Daarom zijn we een samenwerking aangegaan met Earth Today. Iedereen die het boek koopt, krijgt een vierkante meter grond in de natuur. De missie van het bedrijf is om het leven te verbeteren voor 1 miljoen mensen. Maar eigenlijk vind ik het nog veel leuker dat we straks met 1 miljoen mensen een stuk natuur krijgen wat we met zijn allen kunnen beschermen.

Toen ik bij Google begon, wilde ik graag iets doen voor Free a Girl. Zij gaan zaken als kindermishandeling en kinderprostitutie tegen. Ik bedacht me: ‘Ik kan wel 50 euro overmaken, maar dat zet geen zoden aan de dijk’. Daarom ben ik binnen Google veilingen gaan organiseren. Dat leverde een rigoureus bedrag op wat we cash konden overmaken.

Op een gegeven moment vroeg de stichting ons om naar India te komen, zodat we konden zien wat er met het geld gebeurde. Toen voelde het nog niet goed om als grote blanke man naar India te gaan om die meisjes te ontmoeten.

Op het moment dat we voor de derde keer een veiling voor Free a Girl wilden opzetten, besloot ik om toch met een vriend naar India te vliegen. Daar hebben we een mini documentaire gemaakt. We zijn undercover de huizen binnen gegaan en hebben opnames gemaakt van hoe het eraan toe ging. Ook interviewden we een meisje dat was gevlucht. We probeerden op basis van haar verhaal met een pooier af te spreken, maar dat liep op niets uit.

Drie weken later kregen we een telefoontje van ons contact in India. Ze hadden aan de hand van ons interview alsnog die pooier gevonden en er waren 24 meiden uit dat huis bevrijd. Toen dacht ik: “Aan zoiets kunnen bijdragen is het allermooiste wat er is.”

Naast deze ene actie zou ik nog veel meer van dit soort dingen willen nalaten. Dat is het mooiste wat je kunt doen.

"Hoe vertaalt dat zich in jouw dagelijkse ondernemerschap?"

Het is heel mooi om dit soort dingen te doen, maar daar kun je uiteindelijk geen boterham mee verdienen. Uiteindelijk wil je ook continuïteit. Daarom hebben we targets waar we naartoe werken. Daarnaast kijken we ook wat we ermee kunnen bereiken. Zo zijn we constant op zoek naar leuke initiatieven om meer waarde te geven.

"Wanneer ben je dan tevreden?"

Nooit. Ik las laatst een heel mooi artikel over tevreden zijn. In onze maatschappij zijn we druk met het najagen van blijheid en geluk. Maar geluk is slechts een emotie die komt en gaat. Tevreden zijn kun je altijd. Daarom is het voor mij een doel om dat na te streven.

Het komt ook terug in het boeddhisme en de verlichting. Dat is ook een vorm van tevredenheid, zonder dat het heel spiritueel of zweverig hoeft te worden. Daar meer rust in vinden, dat is ook een hoger doel.

"Je kunt mensen tot blijven inspireren, maar wel vanuit een tevreden gevoel. Dat lijkt me een mooie takeaway. Dat is een diepere laag die je kunt uitdragen bij veel corporate bedrijven. Als je naar jouw klantenbestand kijkt, zitten er veel corporates tussen. Wat heb je met corporate?"

An sich heb ik niet zoveel met corporate. Ik heb zelf één keer in een bedrijf gewerkt, namelijk Google, dus ook niet heel corporate. Maar ik heb wel heel veel corporates gezien en ook veel vrienden en bekenden die bij corporates werken. Ik vraag me af of dat altijd even gezond is hoe het eraan toe gaat.

Ik ben zelf veel meer van de startups en scale ups. Daar zit veel meer energie en ambitie. Als je bij een startup of scale up binnenkomt, straalt iedereen. Ze weten waar ze het voor doen. Als je bij een corporate binnenkomt, heb je er slechts een of twee die stralen.

Wel denk ik dat er in corporates meer vraag is naar de diensten die wij leveren. Wanneer ik hier binnenkom, zie je mensen stralen. Je ziet ook dat mensen gewoon een korte broek en t-shirt dragen. Toen ik in Ierland bij Google werkte, kon je ook gewoon op je slippers naar kantoor komen. Op de zuidas is dat echt not done. Ik wil gewoon lekker de vrijheid hebben binnen de marges dat het kan.

"Ben je niet bang dat mensen je straks zien als een enthousiasme goeroe die wordt ingehuurd om een trucje te doen?"

Ik kreeg laatst een aanvraag om bij een presentatie een liedje te zingen. Daar heb ik toen vriendelijk voor bedankt. Presentaties voor een bedrijf heb ik wel altijd heel interessant gevonden. Zakelijke presentaties zijn meestal zo saai dat je er niet doorheen komt. Maar als je naar een cabaretier gaat, zit je tot het einde op het puntje van je stoel. Wat kun je daarvan leren?

Om daar zelf beter in te worden, heb ik Verbaal Meesterschap van Remco Claassen doorgenomen. Toen ik daarna naar een voorstelling van Jochem Myer ging, keek ik heel bewust naar wat ervoor zorgde dat ik zo geboeid zat te kijken. Toen herkende ik allerlei dingen die je ook kunt meenemen in een presentatie om je verhaal extra sjeu te geven.

Iedereen gelooft in zijn eigen boodschap, maar mensen onthouden toch maar één, twee of drie dingen van een verhaal. Hoe kun je ervoor zorgen dat mensen het ook leuk hebben? Dat probeer ik voor elkaar te krijgen met mijn presentaties.

"Jouw boek gaat vooral over energie. Als je nu kijkt naar de afgelopen periode in je leven, wat is dan jouw grootste lifehack voor meer energie? "

Lopen. Bij corporates zeg ik vaak in een presentatie: “Het is allemaal niet zo moeilijk. Ga gewoon drie keer per dag naar buiten”.

“Dat lukt me echt niet hoor, ik heb de hele dag door meetings”, krijg je dan vaak te horen. Maar je kunt tijdens een meeting ook prima gaan wandelen. Je hoeft niet altijd naar een beeld te kijken. Ga gewoon lekker naar buiten en loop.

Lopen is een van de makkelijkste dingen die je voor jezelf kunt doorvoeren. Het is goed voor je brein, je energie en het helpt om lekkerder in je vel te zitten. Er is niets frustrerender dan ‘s avonds thuiskomen en helemaal bekaf zijn. Op dat moment wil je er eigenlijk zijn voor je gezin, je partner en voor jezelf. Wanneer je op die momenten bekaf bent, doe je jezelf tekort.

Wat ik ook een interessante vindt, is af en toe helemaal niets doen. Gewoon even je telefoon uitzetten. Ga na een meeting niet meteen op whatsapp of door met de orde van de dag, maar geef je hersens even rust om het te verwerken. Laat het even bezinken, zodat het goed wordt opgeslagen in je brein.

Als mensen je boek gaan lezen, zullen ze waarschijnlijk heel veel herkennen. Maar hoe ga je dat uiteindelijk ombuigen naar gedrag? Mensen weten wel dat lopen goed voor ze is, maar ze hebben een volle agenda en druk gezinsleven. Wat is een gouden tip om te zorgen dat mensen er toch mee aan de slag gaan?

Het achterliggende idee is: we weten alles al. Alles is al geschreven. Je weet al wat je eigenlijk zou moeten doen. Ik het boek probeer ik met metaforen heel goed duidelijk te maken hoe het werkt. Als je vervolgens in een dergelijke situatie komt, weet je: ‘Dit is mijn monkey mind’. Je hebt eerst bewustwording nodig voordat je het proactief kunt inzetten voor je eigen vitaliteit, gezondheid en energie.

Hoe je zorgt dat je er daadwerkelijk iets mee doet, is voor iedereen anders. Een van de technieken die ik benoem in mijn boek is tiny habits. Dat draait erom dat je simpele dingen vervangt. Wil je geen koffie drinken? Zet dan ook geen koffiezetautomaat neer. Wil je op tijd uit bed? Zorg dan dat je weet waarvoor je het doet en zorg dat je van tevoren een plan hebt.

"Als je een boek schrijft, zit er een hele hoop kennis in je hoofd. Je moet het heel vaak herlezen en herschrijven. Heb je dan ook dat het op een gegeven moment te veel wordt om het nog perfect te gaan doen? "

Ik hoorde laatst nog in een podcast van jullie dat je na een presentatie kunt denken: “Ik had eigenlijk nog harder willen oefenen of het op een andere manier willen insteken.” Maar dat je in plaats daarvan beter kleine stapjes kunt nemen en er één ding uit kunt pikken dat je volgende keer beter wilt doen.

Ook kun je na afloop denken: ‘Wat ging er nu eigenlijk wel goed?’ Daar krijg je veel meer positieve impact van. Dan voelt het als een overwinning en heb je er ook de volgende keer meer lol in om een presentatie te geven.

In ons team werken we ook met die kleine stapjes en kijken we vooral naar het positieve. Het recharge programma duurt vijf dagen en we raden deelnemers aan om er één ding uit te pakken dat voor hen werkt. Inmiddels zijn we dat zelf ook gaan doen.

Tegenwoordig doen we elke week een challenge. Vorige week hadden we de challenge om 50.000 stappen te zetten in zes dagen. Deze week is het de challenge om een uur voordat je gaat slapen al je schermen uit te zetten. Je pakt dan telkens één dingetje.

Wat voor mij werkt, hoeft niet voor jou te werken. De ene persoon vindt mindfulness geweldig, de ander drinkt graag drie liter water per dag. Als je kleine overwinningen gaat claimen, wordt het stapje voor stapje steeds leuker.

"Is er nog niets wat jij kwijt wilt aan de luisteraars en de kijkers?"

We weten allemaal heel goed hoe het moet, maar doen het niet altijd. Probeer de dingen die je weet ook eens aan een ander mee te geven. Pay it forward. Kun je mensen in je omgeving helpen? We hebben altijd wel iemand in onze omgeving die in een moeilijke situatie zit of niet helemaal lekker in zijn vel zit. In plaats van dat we de hele dag druk bezig zijn men onszelf, kunnen we ook eens iemand anders helpen.

Als we dat eens met zijn allen proberen. Als je elke dag één dingetje doet voor iemand anders, dan wordt je omgeving vanzelf leuker. Ook word je zelf positiever. Zo kunnen we met zijn allen het verschil maken.

Op donderdag 24 juni geeft Hidde ‘s morgens een training voor Brein TV. Dan neemt hij ons mee de diepte in met zijn verhaal. De verschillende pilaren, de energy recharge en waarschijnlijk met hetzelfde enthousiasme. Als je lid wordt van Brein TV kun je er ook bij zijn. 

We mogen het boek van Hidde de Vries, genaamd ‘Work Smart, Play Smart’ tien keer gratis weggeven. Ken jij iemand aan wie jij dit boek zou aanraden? Ga dan naar onze YouTube-pagina en laat onder de video van dit interview een reactie achter.