De kracht van kwetsbaarheid

De kracht van kwetsbaarheid

De wereld is een aantal jaar geleden wakker geworden op het gebied van kwetsbaarheid.  Dat kwam door een fantastische TED Talk van Brené Brown. Die is miljoenen keren bekeken. Daarna heeft ze ook meerdere boeken over het onderwerp uitgebracht.

In veel bedrijven heerste er vroeger een macho cultuur. Zeker in sectoren waarin veel mannen werken, zoals defensie en de politie. Binnen de macho cultuur draait het om stoer doen alsof er niets met je aan de hand is. Maar uiteindelijk kost dat je veel meer dan dat het je oplevert. Gelukkig is dat steeds meer aan het veranderen.

Binnen de macho cultuur draait het om stoer doen alsof er niets met je aan de hand is. Maar uiteindelijk kost dat je veel meer dan dat het je oplevert.

We zien dat er in welke cultuur dan ook steeds meer behoefte is om emoties te uiten. Je ziet het bijvoorbeeld heel erg in de sportcultuur. Vroeger was het absoluut not done om jezelf kwetsbaar op te stellen en je emoties te laten zien. Nu zien we steeds meer gebeuren dat winnaars van een wedstrijd hun tranen de vrije loop laten. En daar wordt heel positief op gereageerd. Mensen zien dat het ook gewoon een mens is en niet iemand die boven de maatschappij staat.

Angst voor kwetsbaarheid door social media

In het bedrijfsleven zien we dat er een grote angst is om kwetsbaar te zijn. Mensen zijn dan bang dat ze daarop gepakt worden of in de hiërarchie minder sterk zijn. Ze zijn bang dat ze minder sterk overkomen. Maar het tegenovergestelde blijkt waar te zijn.

De angst om je kwetsbaar op te stellen zit ook een beetje in deze tijd qua social media. Mensen krijgen hierdoor een vertekend beeld van de wereld. Je ziet constant waar andere mensen mee bezig zijn. Vooral Instagram is berucht om zijn letterlijk opgepoetst plaatjes. Mensen laten vooral de meest positieve kanten van hun leven zien. En zelfs dat overdrijven ze vaak nog.

De angst om je kwetsbaar op te stellen zit ook een beetje in deze tijd qua social media.

Je mooiste foto maak je nog mooier. Je beste resultaten die beschrijf je zo dat ze nog beter lijken. Het is deels opscheppen, maar het is ook erkenning vragen aan de wereld voor jouw bezigheden en jouw bestaan. Op zich geeft dat niet. Maar andere mensen zitten daarnaar te kijken en krijgen daardoor een heel erg vertekend beeld. Het lijkt dat het met iedereen heel erg goed gaat. Ondertussen weet je van je eigen leven wat er allemaal niet zo goed gaat.

Als jij de ruwe versie van je eigen leven vergelijkt met de opgepoetste versie van het leven van iemand anders, ga je jezelf daar niet beter door voelen. Je durft hierdoor ook niet meer kwetsbaar te zijn, omdat je denkt dat niemand anders de problemen hebt die jij hebt. Hierdoor mis je de connectie.

Er is moed nodig voor kwetsbaarheid

Kwetsbaarheid is best verwarrend. We zitten in een fase waarin je eerst niet kwetsbaar mocht zijn, want dat was een teken van zwakte. Nu wordt dat steeds meer toegestaan. Sterker nog, het wordt beloond. Het is een soort verademing voor mensen.

Het vraagt moed om kwetsbaar te zijn. Er is veel moed voor nodig om te vertellen wat er in je omgaat. Maar uiteindelijk gaat het er wel voor zorgen dat mensen dichter bij je komen, in plaats van dat ze steeds verder van je af gaan staan.

We merken dit ook als we ergens spreken. Als je als spreker op een podium staat, is dat een extreme uitvergroting van je binnenwereld. Er zitten mensen naar je te luisteren en je kunt niet verbloemen hoe je je voelt. Het wordt uitvergroot.

Het vraagt moed om kwetsbaar te zijn.

Een belangrijke les die Tonny leerde in zijn jaren als spreker is dat het niet werkt om je beter voor te proberen te doen en te veel in theorie te gaan praten. Hij wilde hierdoor de perfecte presentatie geven. Het perfecte plaatje neerzetten om tegen andere mensen te zeggen hoe het zou moeten zijn. Dit kwam niet altijd binnen bij mensen. Het publiek vond het wel interessant, maar onthield er niets van.

Een bekend gezegde voor sprekers is: “Mensen onthouden geen informatie, maar alleen verhalen.” Daarom zijn we steeds meer verhalen gaan vertellen. Mensen onthouden verhalen, omdat ze zichzelf erin herkennen. Dat zorgt voor connectie. Zelf merkten we dat mensen het achteraf niet alleen interessant vonden, maar ook inspirerend. Dat is een belangrijk verschil.

Leren kwetsbaar zijn

Jezelf durven zijn. Hoe doe je dat dan? Het is vooral belangrijk om moed te tonen. We hebben ook al een aparte podcast en blog over perfectionisme. Maar realiseer je dat excellent goed genoeg is. Het hoeft niet altijd perfect te zijn.

Als je je kwetsbaar opstelt, laat je iets puurs zien van jezelf. Maar jezelf zijn, hoe doe je dat? Door heel veel onze podcast te luisteren, lezen of kijken leer je steeds meer onderdelen herkennen waardoor je gaat beseffen wie je nu eigenlijk bent. Je leert jezelf toch het allerbeste kennen door je binnenkant te delen met de buitenwereld en daar feedback op te krijgen.

Als je je kwetsbaar opstelt, laat je iets puurs zien van jezelf.

Als je de interactie aangaat met je medemens leer je jezelf pas echt kennen. En andersom leren zij jou ook kennen. De leukste dagen in het leven van Albert zijn de dagen waarop hij een verbinding heeft meegemaakt. Zoals toen we vorig weekend met een hele groep gelijkgestemde ondernemers naar de mastermind in de Ardennen gingen.

De eerste masterminds waren altijd heel erg op de business gericht. Dan hadden we hotseats en gingen we uitwisselen over wat er goed gaat in iedereens bedrijf en wat er beter kan. We gaven elkaar tips en adviezen om de business nog beter en sneller te laten groeien. Deze keer kwam dat alles nauwelijks aan bod.

Er werden veel meer persoonlijke verhalen gedeeld dan normaal. Een aantal ondernemers uit de groep was net vader geworden. Dan zit je plots in een hele andere fase van je leven. Het is wel wonderlijk om te zien dat het in het begin van de mastermind allemaal om business draaide, maar dat nu het persoonlijke aspect veel belangrijker is geworden. Dat komt doordat we zoveel met elkaar gedeeld hebben en kwetsbaarheid hebben laten zien.

Kwetsbaarheid is geen zwakte

Het is belangrijk dat je je beseft dat kwetsbaarheid geen zwakte is. Het wordt vaak nog een beetje met elkaar verward. We zaten ooit samen in een televisieprogramma: “Ondernemen doe je zo.” Dat ging over stress en burn-outs.

Albert zat in dat programma als expert en Tonny als patiënt. De presentator zei toen op een gegeven moment: “Bedankt dat je hier wilt zitten en dit met ons wilt delen.” De manier waarop hij het zei was best gek. In de pauze zei hij nog eens dat hij het zo dapper vond. Maar het heeft niets met dapper zijn te maken. Een burn-out is geen zwakte, het is gewoon iets wat je hebt meegemaakt.

Een verhaal over bijvoorbeeld een burn-out wordt als kwetsbaar gezien, omdat het het echte verhaal is en niet het opgepoetste plaatje. Het ligt een beetje aan je omgeving of je zo jezelf durft te zijn. Maar weet dat de ervaringen die je in je leven hebt gehad geen zwaktes zijn. Het zijn dingen die andere mensen ook meemaken. Door erover te praten kun je er hulp bij krijgen of kun je anderen helpen die hetzelfde doormaken. Je schept zo een band. Dat is de eerste stap die je kunt nemen als het gaat om kwetsbaarheid. Als je iets niet durft te uiten, moet je af van de associatie dat het een zwakte zou zijn.

Wat als je je niet kwetsbaar kunt opstellen?

Werk je in een omgeving of organisatie waarin je het gevoel hebt dat het echt niet kan om kwetsbaar te zijn? Ga dan alsjeblieft ergens anders werken. Je leven is kostbaar en te kort om niet jezelf te kunnen zijn. Die tijd is over.

Door corona ligt alles wat niet klopte steeds meer onder een vergrootglas. Als je te lang niet leeft wie je bent, dan ligt er een burn-out op de loer. Daar gaan we nog veel tijd en aandacht aan besteden, want we hebben ook nog een speciale mini cursus over leven zonder stress. Die komt er nog aan.

Voor nu is het heel belangrijk dat je weet wanneer je op je best bent. Wanneer leef je je passie? Wanneer ben je enthousiast? Wanneer kun je genieten? In hoeverre laat je dat bepalen door je omgeving? Als je dat te veel laat gebeuren, dan kun je een hele goede vraag stellen: wat maakt nu dat ik me blijkbaar niet genoeg mezelf voel?

Je leven is kostbaar en te kort om niet jezelf te kunnen zijn.

Assertiviteit is ook kwetsbaarheid

Als je de confrontatie aangaat, is dat ook een vorm van kwetsbaarheid. Kwetsbaarheid gaat verder dan alleen maar vertellen over de verdrietige en moeilijke verhalen uit je leven. Soms gaat het ook over iemand aanspreken op zijn gedrag.

Jouw eigenwaarde is uiteindelijk je basis waaruit je steeds weer vertrekt om dingen te doen waarvoor je bedoeld bent om te doen op deze planeet.

Assertiviteit heeft een bepaalde vorm van kwetsbaarheid in zich. Stel, je krijgt een kopje koffie geserveerd in een koffietentje en die is lauw en niet te zuipen. Dan toon je kwetsbaarheid door dat kopje koffie terug te geven, aan te geven dat het niet te drinken is en om een nieuwe te vragen. Veel mensen vinden dat spannend. Maar waarom zou je het niet doen? Het draaft enorm bij aan je eigenwaarde als je het wel doet. Jouw eigenwaarde is uiteindelijk je basis waaruit je steeds weer vertrekt om dingen te doen waarvoor je bedoeld bent om te doen op deze planeet.

Kwetsbaarheid zorgt voor connectie

Je kunt het eigenlijk een beetje samenvatten als wie vind je zelf dat je zou moeten zijn en wie denk je dat anderen vinden dat jij zou moeten zijn. Als je het plaatje dat je naar buiten brengt nog oppoetst en het mooier maakt dan dat het is, leef je teveel het ideaalbeeld van wat anderen vinden.

Het plaatje mooier maken komt vaak doordat je vindt dat andere mensen van jou verwachten dat je zo moet zijn. Je zoekt een bepaalde goedkeuring of connectie met deze mensen. Of je vindt zelf dat je zo zou moeten zijn, omdat je niet de verbinding of connectie hebt met jezelf. De oplossing zit er uiteindelijk in om dit los te laten. Als je dat doet, komt er juist een kwetsbaarheid naar boven die voor verbinding zorgt.

Zolang je je sterk, agressief en onbenaderbaar voordoet, is er geen ruimte voor een diepere connectie. Dat is in de liefde ook zo. Als je bang bent of niet bereid bent om gekwetst te raken, dan zul je nooit echt een diepere connectie kunnen aangaan. Daar heb je altijd kwetsbaarheid voor nodig.

De Kracht van Kwetsbaarheid (Brené Brown)

"De Kracht van Kwetsbaarheid" is een belangrijk werk van onderzoeker en schrijver Brené Brown. Het boek is gebaseerd op haar uitgebreide onderzoek naar kwetsbaarheid, moed, waardigheid en schaamte. Hier is een uitgebreide samenvatting van haar werk.

De centrale stelling van het boek is dat kwetsbaarheid niet een teken van zwakte is, maar juist een krachtige indicator van moed en authentieke verbinding met anderen. Brown betoogt dat we vaak geneigd zijn om onze kwetsbaarheid te verbergen en te ontwijken vanwege de angst voor afwijzing of oordeel. Echter, in plaats van kwetsbaarheid te zien als iets om te overwinnen, zouden we het moeten omarmen als een essentieel onderdeel van onze menselijke ervaring.

Het boek begint met een uitleg van wat kwetsbaarheid is en hoe het in ons dagelijks leven verschijnt. Brown legt uit dat kwetsbaarheid gaat over het aangaan van onzekerheid, risico's en emotionele blootstelling. Dit kan op veel verschillende manieren gebeuren, zoals bij het uiten van gevoelens, het proberen van iets nieuws, of het erkennen van onze fouten en mislukkingen.

Vervolgens gaat Brown dieper in op de relatie tussen kwetsbaarheid en andere aspecten van ons leven, zoals liefde, ouderschap, werk en geestelijke gezondheid. Ze benadrukt dat kwetsbaarheid niet alleen nodig is voor authentieke verbindingen met anderen, maar ook voor het ontwikkelen van veerkracht, empathie, en creativiteit.

Een belangrijk concept dat Brown introduceert is 'wholehearted living', een manier van leven waarin we ons openstellen voor zowel vreugde als pijn, en waarin we onze imperfecties accepteren. Wholehearted individuals erkennen dat ze niet perfect zijn, maar ze zijn wel bereid om zichzelf bloot te geven en risico's te nemen in het belang van groei en verbinding.

Het boek biedt ook praktische inzichten en strategieën voor het omarmen van kwetsbaarheid. Een van deze strategieën is om onszelf te leren omgaan met schaamte en kritiek, twee krachtige barrières voor kwetsbaarheid. Brown moedigt lezers aan om hun innerlijke criticus te erkennen en te begrijpen dat fouten en falen onderdeel zijn van het menselijk zijn.

Ten slotte bespreekt Brown de culturele en sociale krachten die ons vermogen om kwetsbaar te zijn kunnen beïnvloeden, zoals genderrollen, sociale verwachtingen en de media. Ze stelt dat we ons bewust moeten zijn van deze invloeden en actief moeten werken aan het cultiveren van een cultuur die kwetsbaarheid waardeert en bevordert.

Samenvattend, "De Kracht van Kwetsbaarheid" is een inspirerend en inzichtelijk boek dat lezers uitnodigt om hun eigen kwetsbaarheid te omarmen en te waarderen als een bron van moed, verbinding en authentieke levenservaring.